We zijn zo gewend aan gewoontes. Gewoontes geven overzicht, ze zorgen ervoor dat we niet bij elke handeling die we verrichten bewust hoeven na te denken.

Best handig dus die gewoontes. Elke dag op dezelfde tijd opstaan, hetzelfde ochtendritueel, dezelfde boterham met kaas, dezelfde route naar het werk…. Maar ook wel een beetje saai.

Op zich is er niks mis met gewoontes. Maar als je er te weinig variatie inbrengt, kan het op den duur wel aan gaan voelen als een sleur. En juist omdat we zo’n druk bestaan hebben, waarin we van alles willen, zijn we geneigd veel op de automatische piloot te doen en terug te vallen op gewoontes. Vaak willen we wel dat ons leven spannender en meeslepender is, maar we weten niet zo goed hoe we dat voor elkaar krijgen.

sleur, burn-out

Ik deel graag 3 inspirerende tips met je die je kunnen helpen om uit de sleur te stappen en nieuwe mogelijkheden te gaan zien.

1. Begin de dag met een intentie

We zijn zo geneigd te doen wat we gewend zijn te doen, dat we voor we het weten al aan de dag zijn begonnen voordat we bedacht hebben hoe we die dag zo prettig mogelijk kunnen doorkomen. Het leven is geen geploeter. Althans dat hoeft het niet te zijn.

Om de dag bewust te starten is het waardevol om ’s ochtends als je opstaat stil te staan bij een intentie voor die dag.

Hoe wil je de dag graag ingaan? Wat neem je jezelf voor die dag? Waar ligt je aandacht? Een intentie kan bijvoorbeeld zijn: vandaag eet ik alleen maar dingen die ik nog niet ken. Of: vandaag groet ik iedereen die ik op straat tegenkom. Of: vandaag zeg ik overal ‘ja’ tegen. Onderzoek wat het je oplevert als je een intentie uitspreekt. En kijk aan het eind van de dag eens terug op hoe je dag verlopen is. Geheid dat je dag anders is verlopen dan je gewend bent.

2. Word je bewust van je automatische reactiepatronen

Naast dat we veel gewoontes hebben, zijn ook veel van onze reacties automatismen. Vooral in situaties die nieuw zijn of spanning oproepen zijn we gewend terug te vallen op automatische reactiepatronen.

Zo weet ik van mezelf dat als ik in een groep met onbekende mensen kom, ik alle aandacht op de anderen richt. Ik toon interesse, stel scherpe vragen, luister, vraag door, stel gerust, geef tips, ben hier en daar confronterend. Ik doe dit omdat ik dan zelf buiten schot blijf, me niet kwetsbaar hoef op te stellen en ik de kans vergroot dat mensen mij een prettig mens vinden. Best handig, maar het heeft ook een keerzijde. Want doordat ik altijd de aandacht op de ander richt, geef ik anderen weinig kans om mij te leren kennen. En ik geef mezelf niet de gelegenheid om mijn eigen verhaal kwijt te kunnen.

Omdat ik me hier van bewust ben, kan ik het veranderen. Een ander automatisch reactiepatroon van mij is dat ik snel in de verdediging schiet als mijn man iets zegt waar hij niet zo blij mee is. Mijn defensieve reactie lokt vaak alleen maar discussie uit en brengt ons niet waar we heen willen. Goed om dit te weten. Pas als ik me van dit patroon bewust ben, kan ik er iets mee.

Ga voor jezelf eens na wat jouw automatische reactiepatronen zijn en kijk dan eens of deze je altijd van dienst zijn of dat je het eens anders zou kunnen proberen te doen. Als jij anders gaat reageren, creëer je als vanzelf een andere wereld.

3. Visualiseer een nieuwe realiteit

Voor het ontdekken van nieuwe mogelijkheden is visualisatie een krachtig middel. In het westen zitten we veel in ons hoofd, we zijn echte denkers. We maken weinig gebruik van onze intuïtie of gevoel. Terwijl deze instrumenten ons juist zulke waardevolle informatie geven bij het ontdekken van nieuwe mogelijkheden. Daarom is het zinvol dat je goed leert luisteren naar je intuïtie en je gevoel. Het gebruik van visualisatie helpt daar heel goed bij.

Hoe pak je dat aan, dat visualiseren?

Visualiseren is het je levendig inbeelden van datgene wat je graag wilt. Hierbij gebruik je al je zintuigen. Je  ziet de situatie voor je, ruikt de omgeving, hoort de geluiden, ervaart wat het met je doet. Juist omdat het al je zintuigen prikkelt geeft het je zoveel nieuwe informatie.

Ik zal je voorbeeld geven. Stel je voor dat je op een mooie herfstdag op een terras zit in een parkje. Je hebt een heerlijke cappuccino besteld. Je voelt de warmte van zonnestralen op je gezicht. Op de grond liggen gele, rode en bruine herfstbladen en af en toe wipt er een vogeltje langs om een vergeten koekkruimeltje van de grond te pikken. Als je diep inademt ruik je de geur van de herfst en voel je de frisse lucht door je luchtpijp naar je longen stromen. Je besluit de krant die je hebt meegenomen te gaan lezen. Bij het openslaan hoor je het geknisper van het papier. Vaag in de verte hoor je een rinkelend geluid van een lepeltje op een schoteltje. Het geluid komt steeds dichterbij en als je opkijkt zie je de ober een cappuccino voor je neerzetten. Je oog valt op de romige schuimkraag en het hartje dat vakkundig in het schuim is gemaakt. De geur van vers gebrande koffie dwarrelt je neus in. Je pakt het lepeltje en neemt een hapje van het schuim. Je voelt de warmte van het lepeltje tegen je lippen en gehemelte en proeft de smaak van het vol romige melkschuim. Je leunt achterover en geniet met volle teugen van dit fijne moment op dit terras in de herfst met deze heerlijke cappuccino.

Heerlijk toch!