Er zijn twee mensen nodig om een patroon te laten ontstaan, slechts één om het te doorbreken. Deze uitspraak hoorde ik in een podcast met Brene Brown en Esther Perel.
Ik dacht erover na. Ja, het klopt. Als je opgroeit, doe je dat altijd in interactie met andere mensen. Door die interactie ontwikkel je onbewust patronen. Die patronen helpen je om je staande te houden in de omgeving waarin je opgroeit. Je past je aan.
Doe je dat niet, dan bestaat de kans om uitgestoten of afgewezen te worden. En dat is onze grootste menselijke angst: er niet bij horen, niet geliefd zijn. Dus ga je pleasen, jezelf opzij zetten of heel hard je best doen, omdat je op die manier hoopt beschermd te zijn tegen uitsluiting. Dat doet je (angst)brein.
Als je volwassen wordt, heb je die patronen lang niet allemaal nodig. Sterker nog, ze zitten je in de weg. Je zou er eigenlijk wel vanaf willen, omdat ze je beletten een vrij leven te leiden.
Dan wordt het tijd om je patronen te doorbreken. Dat kun alleen jijzelf. Het helpt zeker als een ander meewerkt en ook zijn of haar patronen onder de loep neemt, maar jij kunt alleen jouw aandeel doen.
Hoe?
- Allereerst is het belangrijk om bewust te zijn van welke patronen jij hebt ontwikkeld. Een waardevolle methode die daarbij helpt is Voice Dialogue, daarmee ontdek je alle kanten in jezelf, de helpende en de belemmerende.
- Kijk met mildheid en eerbied naar je overlevers, ze waren er niet voor niks. Ze wisten niet beter en wilden je helpen. En dat deden ze ook, alleen wordt het misschien tijd om sommige wat minder hard te laten werken.
- Onderzoek en voel wat je anders wilt. Wie kun je daarbij gebruiken? Een Grenzensteller, een Levensgenieter, een Voeler?
- Kijk hoe je die kanten meer ruimte kunt geven en oefen met nieuw gedrag. Dat vraagt moed en doorzettingsvermogen. Wees daarin mild voor jezelf.
Wil je meer weten over patronen doorbreken en liever voor jezelf worden? In mijn boek Goed zoals je bent, lees je er veel meer over. Klik hier voor meer informatie en om te bestellen (met bonus).
